Geluk zit soms in kleine dingen. Ik ervaar dat meestal als ik bij de paarden ben en geniet van een mooie tocht door de natuur, of als ik de glimlach zie op de gezichten van de kinderen die meehelpen op de manege. Alleen als ik dan weer naar huis ga is er niemand om dat mee te delen en dat vind ik erg jammer. Dan is er in mijn hart een grote leegte en voel ik me soms best verdrietig. Ik zeg dan maar tegen mezelf, waar is die leuke man? Stap mijn leven maar binnen zodat ik mijn liefde kan geven en wij iets moois op kunnen bouwen, ik zou dat bijna uit willen schreeuwen. Misschien doe ik dat ook wel in de vorm waarin ik dat nu doe, door dit te schrijven… Ben jij ook op zoek?
Opmerkingen