Het is nog maar kort geleden dat mijn man overleden is. Hij was ziek en het is heel snel gegaan. Veel mensen zullen zeggen dat het te snel is, maar ik vind van niet. Ik word echt helemaal gek alleen, ik wil en kan gewoon niet iedere avond alleen gaan slapen en alleen weer opstaan. Ik wil mijn leven gewoon kunnen delen met een man, ik wil zorgen en verzorgd worden. Dat betekent niet dat ik niet van mijn man hield, want dat deed ik wel, heel veel zelfs. Maar alleen leven wil ik gewoon niet en ik zoek nu een man die weet hoe ik me voel. Misschien ook iemand die alleen is over gebleven? Misschien kunnen we dan wat voor elkaar betekenen? Ik hoop het!
Opmerkingen